Z radością informujemy o kolejnej naszej wygranej !
Tym razem, wygrana z Getin Noble Bank S.A. przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu – wyrok z dnia 23.10.2020 r., sygn. akt XII C 813/18 (SSO Ziemowit Barański): ustalenie w sentencji orzeczenia nieważności umowy kredytu w całości oraz zasądzenie zwrotu świadczeń kredytobiorców wobec banku jako nienależnych (zgodnie z teorią dwóch kondykcji.

Sąd uznał, że umowa zawarta z dawnym Getin Bankiem (DOM Bank) z 2008 r., indeksowana do franka szwajcarskiego powinna być uznana w całości za nieważną, a to z uwagi na fakt, iż eliminacja z tej umowy klauzul niedozwolonych, określających przeliczenia kursowe, w tym także zasady oprocentowania wg tzw. indeksu DBCHF – które to klauzule statuują główne świadczenia stron i pozostają niejednoznaczne – nie pozwala na dalsze istnienie i wykonywanie tej umowy.

Co istotne, konkretny wzorzec umowy z DOM Bank zawierał
tzw. pouczenie kredytobiorcy o ryzyku kursowym, jednak zdaniem Sądu informacja
po pierwsze nie odnosiła się do tego konkretnego kredytu z umowy, a pokazywała
pewien model, po drugie zaś, sposób jej zredagowania miał jedynie utwierdzać
kredytobiorcę, że kredyt powiązany z walutą CHF jest dla niego korzystny.

Sąd także zauważył, że w istocie banki są instytucją
zaufania publicznego i nawet jeśli w 2008 r. nie było wyraźnego przepisu
nakładającego konkretne obowiązki informowania kredytobiorców o wszelkich
skutkach sprzedawanego produktu, to nie oznacza to, że bank powinien oferować
produkt zbliżony do – jak to określił Sąd – gier losowych lub hazardu.

Co równie istotne w kontekście orzecznictwa apelacji
wrocławskiej, Sąd w składzie orzekającym jednoznacznie opowiedział się za
niemożnością uzupełniania umowy przepisem dyspozytywnym w rodzaju kursu
średniego NBP i przed zamknięciem rozprawy oddalił wniosek banku o biegłego na
tę okoliczność.

Nie pierwszy już raz Sąd w tym składzie jasno wskazał, że dopóki umowa kredytu nie została wykonana (spłacona) istnieje interes prawny w ustaleniu, czy jest ważna czy nie (art. 189 k.p.c.).

Roszczenia pieniężne zasądzono zgodnie z polskim porządkiem prawnym – wg teorii dwóch kondykcji.

Wyrok zapadł po 3 latach sporu. Wyrok jest nieprawomocny.

Sprawę prowadzą:
Agnieszka Osowiecka – Wasiak, radca prawny
Michał Przybylak, radca prawny